toen ik acht was,

kwam mijn stiefmoeder in beeld...

alles leek goed... maar niet veel later bleek

dat ze alles over had voor een plekje in het hart van mijn vader...

al moest ze mij daarvoor kapot maken...

mijn vader en ik trokken bij haar in...

ze had zelf ook nog drie eigen kinderen uit een vorig huwelijk... dus rolde ik er zo bij in...

een poosje leek het goed te gaan, maar dat is waarschijnlijk altijd schijn geweest...

maar kijken we naar een maand verder, toen lag alles op z'n kop...

ik heb dingen moeten doen die ik nooit voor mogelijk had gehouden...

ik was toen acht...

ik heb met een schaar in een pop moeten steken totdat mijn vader thuiskwam van zijn werk...

ik heb zijn reactie nog steeds in mijn hoofd... als een bliksemflits keert het regelmatig terug in mijn hoofd...

ook heb ik met een mes voor mijn stiefmoeder moeten staan...

ik heb koude douches gehad, en heb hondenpoep moeten eten...  en elke keer ging zij naderhand naar mijn vader toe om hem te troosten...

hij begon steeds meer afstand van mij te nemen... ik begon hem ongelooflijk te missen...

en toen het allemaal erger werd met mijn stiefmoeder, begon ik weg te lopen...

ik hoopte dat hij zou inzien wat ze me aandeed... maar hij droeg een roze bril... en was niet in staat deze af te zetten...