mijn levensverhaal
Top Linkpartners
automutilatie informatie en mijn verhaal

victoria frances

Automutilatie is het woord voor zelfbeschadiging of zelfverminking, zoals gebruikt in de geneeskunde in het algemeen en in de psychiatrie en de zorg voor mensen met een verstandelijke handicap in het bijzonder.

De ernst varieert van nauwelijks bemerkbaar (b.v. zich de huid openkrabben bij jeuk) tot gedrag dat leidt tot doofheid, blindheid, amputatie van hele ledematen of de dood. Zelfmoord is nadrukkelijk geen doel bij automutilatie.

Soms is het doel van automutilatie het zichzelf opzettelijk pijn doen. Dit kan op allerlei manieren plaatsvinden zoals in de eigen huid krassen of snijden (deze manieren worden het meest gebruikt), schaven, branden, slaan, haren uit trekken, met het hoofd tegen de muren bonken, zichzelf schoppen of zelfs in extreme gevallen, giftige middelen drinken of botten breken.

Automutilatie is vaak een symptoom van een psychiatrische aandoening (zoals het borderline-persoonlijkheidsstoornis), maar dit is niet altijd het geval. De wijze waarop automutilatie plaatsvindt kan meer duidelijkheid geven over de achterliggende redenen. Vaak geldt voor alle vormen van automutilatie, dat zolang deze oorzaak niet is achterhaald, het gedrag blijft bestaan. Toch bestaat er ook zoiets als "restgedrag". Dit is een mildere vorm van automutilatie, die optreedt uit gewoonte.

In Japan is rituele automutilatie een traditie onder de Yakuza als ze hun commandant/bendeleider hebben teleurgesteld. Om hun excuses aan te bieden voor hun gemaakte fout, snijden ze zelf met een mes het bovenste deel van hun pink af en bieden dat aan hun meerdere aan. Wanneer ze nog een keer een fout maken, moeten ze dit bekopen met hun leven.

mijn automutilatie...

het begon officieel al toen ik op de uitwijk zat...

ik deed het 1 keer... ik zat ongelooflijk met mezelf in de knoop...

toen ben ik er een periode met gestopt...

op de gouwe werd het een enorm probleem...

de automutilatie was een groot probleem voor het wonen daar, en maakte dat ik daar niet langer kon blijven...

fysieke pijn verminderde de mentale pijn, en als de mentale pijn terugkwam, was die minder...

tot op de dag van vandaag ben ik nog niet van de automutilatie af...

het keert steeds weer terug...